Gród w Bydgoszczy powstał w pierwszej połowie XI w. (ok. 1038 r.) — jako graniczna warownia strzegł granicy przez najazdami Pomorzan i Prusów, a następnie Krzyżaków. W XI i XII w. na podgrodziu rozrosła się osada, korzystająca z lokalizacji na szlaku handlowym wiodącym nad Bałtyk, przy brodzie przez Brdę. W 1238 r. odnotowano pierwszą wzmiankę o istnieniu kasztelanii bydgoskiej. Około 1300 r. powstało krótkotrwałe księstwo bydgosko-wyszogrodzkie. W 1330 r. gród zdobyły wojska krzyżackie. Bydgoszcz powróciła w granice Królestwa Polskiego w 1337 r., co potwierdził pokój kaliski zawarty sześć lat później. 19.04.1346 r. Kazimierz III Wielki wydał akt lokacji nowego miasta na prawie magdeburskim, nadając mu jednocześnie efemeryczną nazwę Kunigesburg (Królewiec). Krzyżacy ponownie opanowali na krótko miasto i zamek w 1409 roku. Stabilizacja polityczna drugiej połowy XV i XVI w. sprzyjała rozwojowi terytorialnemu i gospodarczemu. Rozwijał się handel, głównie zbożem (powstały nowe spichlerze w porcie rzecznym) i solą. W 1523 r. uruchomiono w mieście wodociągi. Bydgoszcz odgrywała także znaczną rolę polityczną — w 1520 r. obradował tu sejm walny, w latach 1594–1688 działa mennica królewska, a w 1657 r. podpisano jeden układów z elektorem brandenburskim (traktaty welawsko-bydgoskie). Miasto silnie ucierpiało w wyniku nawiedzających je w latach 1624–1716 zaraz, a kryzys pogłębiły zniszczenia okresu wojen szwedzkich. Po zagarnięciu miasta przez Prusy w I rozbiorze Polski — w 1773 r. rozpoczęto budowę Kanału Bydgoskiego łączącego Brdę z Notecią, a tym samym Wisłę z Odrą, a Bydgoszcz stała się ośrodkiem Okręgu Noteckiego. W 1807 r. weszła w granice Księstwa Warszawskiego (stolica departamentu), a 8 lat później wróciła pod władzę pruską jako ośrodek rejencji Wielkim Księstwie Poznańskim (później Prowincji Poznańskiej). Od 1851 r. Bydgoszcz stała się stopniowo ważnym węzłem kolejowym. Przez miasto wiodły szlaki do Gdańska, Berlina, Piły, Inowrocławia i dalej na wschód, w głąb ziem polskich. Rozwijał się przemysł drzewny, metalowy, maszynowy, spożywczy, chemiczny, lekki, budowlany. Wraz ze zmianami gospodarczymi w XIX w. nastąpiła zmiana struktury narodowościowej i wyznaniowej miasta. W 1816 r. ewangelicy stanowili 55% populacji, katolicy – 42%, Żydzi – 3%. Rosła liczba Niemców — w 1919 r. stanowili ok. 80% mieszkańców, a tylko 20% Polacy. Po powrocie miasta w granice Polski w początkach 1920 r. nastąpiła gwałtowna polonizacja. W latach 1920–1923 Bydgoszcz opuściło ponad 30 tys. osób (Niemcy i Żydzi). Liczba Niemców ustabilizowała się w latach 20 i 30 na poziomie ok. 9–10 tys. osób (stanowili 6,5% ogółu ludności). W latach 30. XX wieku przez Bydgoszcz poprowadzono kolej łączącą Gdynię z Górnym Śląskiem. Miasto należało do województwa poznańskiego (od 1938 r. — pomorskiego). W czasie II wojny światowej Bydgoszcz została włączona do Niemiec (okręg Danzig-Westpreussen). Od pierwszych dni niemieckiej okupacji miały miejsce masowe mordy i wysiedlenia ludności polskiej. Po wojnie Bydgoszcz stała się siedzibą województwa pomorskiego (1950 r. przemianowanego na bydgoskie). W jej granice w 1973 roku włączono pobliski Fordon. Obecnie miasto jest znaczącym ośrodkiem przemysłowym, handlowym i administracyjnym i komunikacyjnym, działa kilka niepublicznych uczelni wyższych oraz cztery państwowe (Uniwersytet Kazimierza Wielkiego, Uniwersytet Techniczno-Przyrodniczy im. J. J. Śniadeckich, Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, Akademia Muzyczna im. F. Nowowiejskiego), kilka placówek muzealnych. Od 2004 r. jest siedzibą diecezji bydgoskiej. Od 1999 r. Bydgoszcz pełni rolę współstolicy województwa kujawsko-pomorskiego (wraz z Toruniem) — mieści się tu m.in. Urząd Wojewódzki. | Wyznacz trasę dojazdu |
- Bydgoski Festiwal Operowy (kwiecień-maj)
- Międzynarodowy Ekumeniczny Festiwal Muzyki Chrześcijańskiej „Song of Songs" (czerwiec)
Jarmark Kujawski (wrzesień)
- Bydgoszcz Jazz Festival (październik)
W Galerii Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach znajdą się dzieła malarstwa i rzeźby reprezentujące epoki i nurty najistotniejsze w sztuce polskiej XIX stulecia. W układzie wystawy zaakcentowana zostanie twórczość wybitnych osobowości artystycznych tego czasu, np. Marcelego Bacciarelliego, Piotra Michałowskiego, Jana Matejki i Aleksandra Gierymskiego.
W Galerii mieszczącej się w sali I piętra dawnego Arsenału Miejskiego eksponowane są zabytki starożytnych kultur śródziemnomorskich należące do zbiorów Czartoryskich, Muzeum Narodowego w Krakowie i do depozytu Rodziny Potockich z Krzeszowic.
W tej galerii można zapoznać się z wybranymi zjawiskami sztuki polskiej minionego i obecnego stulecia. Każdy zwiedzający znajdzie tu coś dla siebie niezależnie od preferencji i zainteresowań artystycznych.
Galeria "Broń i Barwa w Polsce", znajdująca się na parterze w Gmachu Głównym Muzeum Narodowego w Krakowie, jest największą w Polsce, po Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, galerią militariów.
Galeria Rzemiosła Artystycznego Muzeum Narodowego jest największą tego typu stałą ekspozycją muzealną w Polsce. Zorganizowana przez Dział Rzemiosła i Dział Tkanin, zaznajamia zwiedzających z bogactwem polskiego i zachodnioeuropejskiego rzemiosła artystycznego w układzie chronologicznym, od czasów wczesnego średniowiecza po secesję. Prezentowana ekspozycja wraz ze stylowo zaaranżowanymi wnętrzami, kolekcją złotnictwa, tkanin, ubiorów, mebli, ceramiki i szkła, uzupełniona została unikatowym zbiorem instrumentów muzycznych, judaików i masoników.
Badania archeologiczne warstw krakowskiego rynku potwierdziły bogatą historię tego miejsca. Sięgając wstecz odkrywamy, że Kraków był nie tylko miejscem zamieszkania, ale i również ważnym ośrodkiem, gdzie krzyżowały się szlaki kupieckie. To dzięki nim Kraków stanowił ważny element na mapie średniowiecznej Europy.
Miasto położone nad Wisłą w południowej Polsce, drugie w kraju pod względem liczby mieszkańców i pod względem powierzchni. Jest jednym z najstarszych miast Polski, o ponad tysiącletniej historii, posiada wartościowe obiekty architektury, działa w nim wiele instytucji i placówek kulturalnych gromadzących bezcenne zabytki. Do 1795 r. Kraków był stolicą Polski a do 1611 r. siedzibą polskich królów.
Obok katedry na Wawelu Kościół Mariacki stanowi najważniejszą świątynię Krakowa. Przez wieki kościół otoczony był opieką bogatych rodzin mieszczańskich, dzięki czemu dziś budowla ta należy do grona najznakomitszych obiektów architektury sakralnej w Polsce.
Początkowo sanktuarium mieściło się w klasztorze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, wznoszącym się na wzgórzu w Łagiewnikach. Klasztor ten został wybudowany w latach 1888 - 1891 z funduszy przekazanych na cele dobroczynne przez księcia Aleksandra Lubomirskiego kardynałowi krakowskiemu Albinowi Dunajewskiemu. W jednym z zabudowań klasztornych mieścił się Dom Miłosierdzia - zakład wychowawczy dla dziewcząt i kobiet potrzebujących głębokiej odnowy moralnej prowadzony przez siostry.
Budowę tej gotyckiej świątyni rozpoczęli dominikanie najprawdopodobniej w 1241 r. po najeździe Tatarów na Kraków. W II połowie XIV w. zaczęto przebudowywać ówczesny kościół podwyższając prezbiterium i nawę główną, nadając budowli układ bazylikowy, który pozostał do dziś. Kilka razy miejsce to było nękane pożarami, ostatni w 1850 r. spowodował największe spustoszenie świątyni. Całe wnętrze uległo wypaleniu, runęło sklepienie w nawach i w niektórych gotyckich kaplicach. Cała zabudowa kościelno-klasztorna była wówczas w takim stanie, że proponowano dominikanom przeniesienie się w inne miejsce. Podjęta jednak przez Zakon odbudowa przywróciła świątyni pierwotny, surowy wygląd.
Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, powołane do życia z inicjatywy Andrzeja Wajdy i otwarte w 1994 roku jako Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, przez dziesięć lat stanowiło oddział Muzeum Narodowego w Krakowie, będąc zarazem miejscem aktywnej działalności Fundacji Kyoto – Kraków im. Andrzeja Wajdy i Krystyny Zachwatowicz. 11 lipca 2002 roku Muzeum Manggha odwiedzili cesarz Japonii Akihito i cesarzowa Michiko.
Kościół św. św. Piotra i Pawła został zbudowany w latach 1597-1619. Wzorowany na jezuickim kościele Il Gesu w Rzymie, był pierwszym barokowym kościołem w Krakowie. Jezuici po przybyciu do Krakowa szukali miejsca w centrum miasta na budowę swojej świątyni. Dostali co prawda kościół św. Szczepana, ale w owych czasach jego lokalizacja uznawana była za peryferyjną.
W Galerii Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach znajdą się dzieła malarstwa i rzeźby reprezentujące epoki i nurty najistotniejsze w sztuce polskiej XIX stulecia. W układzie wystawy zaakcentowana zostanie twórczość wybitnych osobowości artystycznych tego czasu, np. Marcelego Bacciarelliego, Piotra Michałowskiego, Jana Matejki i Aleksandra Gierymskiego.
Sanktuarium na Skałce to miejsce kultu przede wszystkim św.Stanisława. Warto odwiedzić je także ze względu na spoczywających w Krypcie Zasłużonych wybitnych Polaków.
W Galerii Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach znajdą się dzieła malarstwa i rzeźby reprezentujące epoki i nurty najistotniejsze w sztuce polskiej XIX stulecia. W układzie wystawy zaakcentowana zostanie twórczość wybitnych osobowości artystycznych tego czasu, np. Marcelego Bacciarelliego, Piotra Michałowskiego, Jana Matejki i Aleksandra Gierymskiego.
Muzeum Lotnictwa Polskiego – muzeum w Krakowie zlokalizowane na terenach dawnego lotniska Rakowice-Czyżyny, gromadzące eksponaty związane z historią rozwoju lotnictwa. Liczba eksponowanych obecnie statków powietrznych przekracza 200. Muzeum wydaje własne publikacje, organizuje imprezy o charakterze edukacyjnym. Jest też uczestnikiem i organizatorem konferencji poświęconych historii lotnictwa i muzealnictwu. Posiada również bibliotekę z ponad 30 tysiącami pozycji.. Znalazło się na ósmym miejscu listy najlepszych muzeów lotnictwa na świecie telewizji CNN.
Tour de Pologne (pol. Wyścig dookoła Polski, oficjalny skrót: TdP) – wieloetapowy szosowy wyścig kolarski, organizowany cyklicznie na terenie Polski, będący jedną z najbardziej prestiżowych międzynarodowych imprez sportowych w Polsce organizowanych regularnie. Od 1. edycji w 1928 do 49. w 1992 posiadał status wyścigu amatorskiego (jedynie w 1974 wyjątkowo rozgrywany był w formule open z udziałem zawodowców).
W Galerii Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach znajdą się dzieła malarstwa i rzeźby reprezentujące epoki i nurty najistotniejsze w sztuce polskiej XIX stulecia. W układzie wystawy zaakcentowana zostanie twórczość wybitnych osobowości artystycznych tego czasu, np. Marcelego Bacciarelliego, Piotra Michałowskiego, Jana Matejki i Aleksandra Gierymskiego.
W Galerii Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach znajdą się dzieła malarstwa i rzeźby reprezentujące epoki i nurty najistotniejsze w sztuce polskiej XIX stulecia. W układzie wystawy zaakcentowana zostanie twórczość wybitnych osobowości artystycznych tego czasu, np. Marcelego Bacciarelliego, Piotra Michałowskiego, Jana Matejki i Aleksandra Gierymskiego.
Są to spotkania z papieżem, organizowane w formie religijnego festiwalu, skupiające młodzież z całego świata, która chce wspólnie spędzić czas i modlić się. Natomiast w pozostałych latach, w Niedzielę Palmową organizowane są Światowe Dni Młodzieży w każdej diecezji, gdzie młodzież spotyka się ze swoimi biskupami.
Pochodził z rodziny szlacheckiej od końca XVII wieku osiadłej na Litwie. Ojciec artysty był oficerem w armii rosyjskiej, karierę wojskową zakończył w 1871 w stopniu generała, jednak w rodzinie panowała polska, patriotyczna atmosfera. Siemiradzki przez całe życie czuł się Polakiem, pomimo przypisywania mu rosyjskiej narodowości przez tamtejszą prasę i krytykę w okresie największych sukcesów artystycznych. Jego dzieła do dziś są eksponowane w dziale sztuki narodowej niektórych muzeów na terenie Rosji i Ukrainy.
Zamek Wawel był siedzibą książęcą i królewską oraz centrum politycznym państwa polskiego od XI do XVI wieku. Wzniesiony został na lewym brzegu Wisły na południe od lokowanego miasta. Wzgórze wawelskie położone wśród łąk zalewanych wodami Wisły i Rudawy znakomicie nadawało się na obronną siedzibę.
Grupa GMI
